Twee daagse fietstocht
Zaterdag 21 Juni 2025
Ons vrije weekend wordt een fietsweekend. Om niet in een vrij weekend thuis te zitten hebben we besloten om ons lekker in de buitenlucht te vermaken. Ik neem een lekkere douche en pak mijn spullen in, veel heb ik niet nodig dus alles past in één fietstas. Ronald doet hetzelfde. Terwijl ik onder de douche sta heeft Ronald de fietsen vast buiten gezet en pompt hij de banden op. Wanneer Ronald staat te douchen smeer ik wat broodjes voor onderweg. Als we beiden klaar zijn hangen we de tassen aan onze fietsen en fietsen we naar de supermarkt voor flesjes water en cola. Dan zijn we eindelijk op weg, we rijden richting Bloemendaal. Voor we het duin in gaan vraagt Ronald om een broodje want hij zegt honger te hebben. Niet te geloven zijn we net onderweg, oké ik neem er ook maar één voor we weer een korte stop moeten maken. Het is heerlijk rijden door het duingebied. Onderweg horen we de vogels hun mooiste lied zingen bij het vogelmeer. Het is druk met fietsers en wandelaars terwijl het erg warm is, de temperatuur geeft al 21 graden aan. Aan het fietspad ligt een wisent (buffel), een eindje verderop liggen er een aantal wisenten heerlijk te rusten. Die wisenten zullen vast wel denken, wij doen het wel rustig aan met deze hitte. Een uur later fietsen we het duin uit bij Duin & Kruitberg. In Velsen Zuid gaan we met de pont over naar de overkant. Na een tijd gefietst te hebben zijn we toe aan ons favoriete koffietje. Wat een heerlijke cappuccino. Nog even plassen voor we weggaan. Binnen ziet het er super mooi uit. Een oudere man die achter ons zat vertelde dat het vroeger een buitenhuis was van waarschijnlijk Amsterdammers, binnen ademt het nog ietwat de sfeer van toen uit. De man die bij de oudere man hoorde en aardig wat jaartjes jonger is vertelde dat hij het alleen kende als muziekschool.





We fietsen door Beverwijk en Wijk aan zee. We eten nog de laatste broodjes op en gaan dan de duinen weer in. Onderweg zien we een zweefvliegtuigje die klaar is met vliegen. Er zijn een heleboel eenden aan het afkoelen bij en in het water. We passeren Castricum en besluiten naar Egmond aan zee te gaan voor een koel drankje. Ooit, erg lang geleden ben ik met mijn ouders wel eens naar Egmond geweest, maar kan me er totaal niets meer van herinneren, tijd voor nieuwe herinneringen. We nemen plaatst bij het Wapen van Egmond, we bestellen ons favoriete verfrissing. We komen even tot rust. We vertellen mekaar dat Egmond aan zee er erg leuk uit ziet, in de toekomst nog maar eens bezoeken. Er komen twee dames uit Duitsland naast ons zitten, de een komt oorspronkelijk uit Nederland maar woont al heel wat jaartjes in Duitsland. We praten wat met elkaar. Er komt een dame, mooi gekleed met twee emmertjes aan beide kanten van haar middel, zij vraagt of we oesters willen proberen. Wij bedanken haar en gaat naar de volgende.
We stappen weer op de fiets en binnen drie kwartier zijn we aangekomen op ons logeeradres in Alkmaar. We bellen aan en een lange vriendelijke man doet open. We worden hartelijk ontvangen. Hans laat ons het huis zien en verteld ons het bijzondere verhaal van het ontstaan van het huizen. Via meerdere trapjes komen we op de zolder en dat is voor deze nacht onze onderkomen. Wij nemen een douche en maken ons klaar voor een gezellige avond in de stad. De stad is niet ver dus we laten de fietsen in de schuur staan. In nog geen kwartier tijd zijn we in de stad. Bij een grote supermarkt vragen we of er een pinautomaat is en een man verteld waar de automaat is en hoe wij moeten lopen. Onderweg komen we de man tegen. En hij maakt weer een praatje met ons, hij fietst weg en komt ons dan weer tegemoet rijden en verteld ons dat de pinautomaat er niet meer is. We bedanken de man vriendelijk en denken dat we niet meer van hem afkomen, maar niets is minder waar. Even weet ik de weg naar de winkelstraat niet meer. We lopen weer terug en dan herken ik het weer. In de winkelstraat komen we pinautomaten tegen en belanden we uiteindelijk op het waagplein.



Bij het eerste het beste restaurant gaan we buiten aan een tafeltje zitten bij restaurant de Javaanse meisjes. We zien al veel lekkers op diverse tafeltjes staan. We besluiten een Indische rijsttafel te nemen met vijftien gerechtjes. Terwijl we wachten op al onze gerechtjes eten we van de kroepoek en emping met een heerlijk dipsausje. Dan kunnen we gaan genieten van de rijsttafel. Wat een heerlijke gerechtjes. Als we klaar zijn stuur ik Monique mijn collega een appje en zij stuurt mij een berichtje terug dat zij haar slippers omwisselt voor schoenen wat prettiger fietst, en zal spoedig bij ons zijn. In de tussentijd drinken wij een Spaanse koffie en dan arriveert mijn collega. We praten aan één stuk en genieten van heerlijke wijntjes en dan wordt het tijd om afscheid van elkaar te nemen. Monique moet de volgende dag werken en wij kunnen wel wat slaap gebruiken. We komen aan bij het huis en willen niet door de voordeur aangezien je die hard moet dicht doen. We komen bij de tuin aan en Cathy en Hans zeggen ons gedag. Zij zitten nog heerlijk buiten te genieten van de warme avond. We krijgen aan wijntje en zitten heel gezellig te praten alsof we elkaar al heel lang kennen. Om kwart over twaalf wensen we elkaar een goede nachtrust.
Zondag
Tegen de tijd dat het langzaam ochtend begint te worden begint Ronald te hoesten en houd niet op, ik heb medelijden met Hans en Cathy hun slaapkamer is precies onder ons. Vannacht heb ik niet heel goed geslapen, nou doe ik dat de laatste maanden zo ie zo al niet zo goed meer maar een goede nachtrust was wel lekker geweest. Ronald daar en tegen heeft iets beter geslapen. Gepoetst en gestyled gaan we zitten aan tafel in de tuin. We eten lekker van een yoghurtje, broodjes en hebben een heerlijke smoothie en koffie, dit kunnen we wel gebruiken voor de tocht die we vandaag gaan maken. Mijn verhaaltje in het gastenboek is geschreven, spullen gepakt en na nog een tijd gekletst te hebben stappen we op de fiets. Vandaag volgen we knooppunten je weet wel die nummertjes die je onderweg tegen komt. We fietsen Alkmaar uit en komen langs dorpjes als Stompetoren, Zuidschermer en Driehuizen, we besluiten om in Driehuizen koffie te drinken. De huizen zien er erg leuk uit. Het is nog bewolkt maar warm en gaan in de tuin van Café De Vriendschap zitten. Een alleraardigst meisje bedient ons. Terwijl we genieten van de koffie, en praten met Alexandra aan de telefoon zien we gezinnen de bootjes ingaan om een paar uurtjes te varen. Als de koffie op is stappen we weer op onze fiets. We rijden over een dijk, de ene kant weiland de andere kant water met daarnaast een weg. We passeren West-graftdijk en De Woude. De lucht is al een tijd grijs en grauw, het begint het een beetje te regenen, als we bij een rij bomen aankomen begint het harder te regenen met dikke druppels. We stappen af en wachten ruim tien minuten tot het droog is. Dan rijden we door een stukje Westzaan.







We moeten rechtdoor fietsen maar vinden de route eigenlijk erg saai, we passeren dorpen maar gaan er niet doorheen, ook fietsen we veelal langs autowegen. Westzaan ben ik wel eens doorheen gefietst, ziet er gezellig knus uit, dus we besluiten door het dorp te fietsen. Bij het eerste het beste huis staat een bord Open Tuinen dag ook staat er vermeld dat koffie thee en ander lekkers te koop is. We komen in een mooie grote nette tuin. We genieten van een Cappuccino met wat lekkers. De eigenaresse laat ons weten dat er nog meer tuinen open zijn die we kunnen bezichtigen en dat gaan we doen. De ene tuin nog groter dan de ander, de een heeft meer bloemen dan de ander. We kunnen ook een Expositie van schilderijen bekijken, als we een tuin aan het bezichtigen zijn. Het is een leuke ontspanning tussen het fietsen door. Ondertussen komen we dezelfde mensen tegen met enkele hebben we een praatje. Twee dames moeten lachen als we mekaar voor de tweede keer tegen komen, één van de vrouwen zegt, bij de derde keer trakteren. We komen ze niet meer tegen.
We stappen weer op de fiets want inmiddels zijn we zon beetje anderhalf uur verder. Van Westzaan naar Spaarndam is circa 11 kilometer gelukkig niet zo heel ver meer. Onderweg begint ons buikje toch wel een beetje te knorren dat is ook niet zo heel gek want het is inmiddels half vier. We komen aan bij een haven in Assendelft prompt zitten de twee dames daar en ik loop op hun af en vraag of zij wat van ons willen drinken tenslotte is het de derde keer dat we mekaar zien. Zij zijn oké en bedanken ons. Ronald en ik eten een broodje carpaccio en een broodje zalm, we delen de broodjes met elkaar. We stappen weer op de fiets en rijden door Spaarndam Haarlem en Overveen en dan door het duin richting huis. Wat een heerlijk weekend was het met maar liefst
120 kilometer op de teller.



Reactie plaatsen
Reacties